غنی شدن
امروز، همکارم جملهای گفت از «رولان بارت» که خیلی به دلم نشست: در حریم عشق، بطالت، غنی شدن است.
خوشم آمد چون با خودم فکر کردم؛ چه نگاه درستیست؛ اینکه در تمام آن لحظات گیجی؛ وقتی پر از اندوه و بطالت هستی، وقتی ماندهای میان ماندن و رفتن و مرگ و حیات و همینطور بیحال و حواس، پرسه میزنی، در تمام آن لحظات معروف عاشقی که خواستن و نخواستنت پیدا نیست یا خواستن و نخواستنش پیدا نیست، در تمام آن لحظات که سرت گیج میرود و هیچ تجزیه و تحلیل منطقی راه به جایی نمیبرد، در تمام آن لحظات که از فکر کردن سردرد میگیری اما، باز هم افاقه نمیکند........ داری پر میشوی ، داری غنی میشوی و کامل میشوی؛ حواست نیست.
از تو
در تو
روییدم
قربون خودم بشم که اینقدر کامل و غنی شدم.... :)